Չինաստանում Գարնանային տոնը նշանավորում է նոր տարվա սկիզբը, իսկ ավանդական օրացույցի առաջին լուսնային ամսվա առաջին օրը համարվում է տարվա սկիզբ։ Գարնանային տոնից առաջ և հետո մարդիկ կատարում են մի շարք սոցիալական ծեսեր՝ հրաժեշտ տալու հիներին և նորը մուտք գործելու, աղոթելու օրհնությունների և բախտի համար, նշելու ընտանեկան վերամիավորումները և խթանելու համայնքային ներդաշնակությունը։ Այս տոնակատարության գործընթացը հայտնի է որպես «Չինական Նոր տարի»։ Հանրային տոնակատարություններին մասնակցելուց բացի, մարդիկ երկրպագում են երկնքին, երկրին և նախնիներին, ինչպես նաև Նոր տարվա կապակցությամբ շնորհավորում են տարեցներին, հարազատներին, ընկերներին և հարևաններին՝ բարեմաղթանքներ հայտնելու համար։ Այս ժառանգության նախագիծը չինացի ժողովրդին տալիս է ինքնության և շարունակականության զգացում։

Մինչ օրս Չինաստանն ունի ընդհանուր առմամբ 44 նախագիծ, որոնք ներառված են ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի ոչ նյութական մշակութային ժառանգության ցանկում և գրանցամատյանում, զբաղեցնելով աշխարհում առաջին տեղը։ Հայտնի նախագծերից են՝ Պեկինի օպերան (ընտրվել է 2008 թվականին), չինական թղթի կտրումը (ընտրվել է 2009 թվականին), 24 արևային տերմերը (ընտրվել է 2016 թվականին) և Թայ Չին (ընտրվել է 2020 թվականին)։

Մոտենում է Օձի լուսնային Նոր տարին, և ամբողջ երկրում լույսեր են կախված։ Տեղանքները մանրակրկիտ պլանավորել են, և մեկը մյուսի հետևից բեմադրվում են եզակի ոչ նյութական մշակութային ժառանգության ներկայացումներ, կենսուրախ և տոնական ժողովրդական միջոցառումներ։ Այս չինական Նոր տարին ուրախալի և խաղաղ է, և գարունը նշվում է ամբողջ աշխարհում։