میزان داده‌ای که می‌توان روی کارت با نوار مغناطیسی رمزگذاری کرد، برای هر دو کارت HiCo و LoCo یکسان است. تفاوت اصلی بین کارت‌های HiCo و LoCo به میزان دشواری رمزگذاری و پاک کردن اطلاعات روی هر نوع نوار مربوط می‌شود.

کارت مغناطیسی با وادارندگی بالا

کارت‌های با وادارندگی مغناطیسی بالا یا "HiCo" برای اکثر کاربردها توصیه می‌شوند. کارت‌های نوار مغناطیسی HiCo معمولاً به رنگ مشکی هستند و با میدان مغناطیسی قوی‌تری (2750 اورستد) کدگذاری می‌شوند.

میدان مغناطیسی قوی‌تر، کارت‌های HiCo را بادوام‌تر می‌کند، زیرا داده‌های رمزگذاری شده روی نوارها، هنگام قرار گرفتن در معرض میدان مغناطیسی خارجی، احتمال پاک شدن ناخواسته کمتری دارند.

کارت‌های HiCo در مواردی که به طول عمر بیشتری نیاز دارند و مکرراً کشیده می‌شوند، رایج هستند. کارت‌های اعتباری، کارت‌های بانکی، کارت‌های کتابخانه، کارت‌های کنترل دسترسی، کارت‌های حضور و غیاب و کارت‌های شناسایی کارمندان اغلب از فناوری HiCo استفاده می‌کنند.

کارت مغناطیسی با وادارندگی کم

کارت‌های کم‌فشاری یا "LoCo" که کمتر رایج هستند، برای کاربردهای کوتاه‌مدت مناسب هستند. کارت‌های نوار مغناطیسی LoCo معمولاً به رنگ قهوه‌ای هستند و در یک میدان مغناطیسی با شدت کم (300 اورستد) کدگذاری می‌شوند. کارت‌های LoCo معمولاً برای کاربردهای کوتاه‌مدت از جمله کلید اتاق هتل و کارت‌های فصلی برای پارک‌های تفریحی، پارک‌های تفریحی و پارک‌های آبی استفاده می‌شوند. هنگام انتخاب کارت نوار مغناطیسی برای کسب و کار خود، از خود بپرسید که می‌خواهید کارت‌هایتان چقدر دوام بیاورند. بسیاری از ما شرایطی را تجربه کرده‌ایم که کلید اتاق هتل از کار افتاده است. کارت‌های نوار مغناطیسی را می‌توان دوباره برنامه‌ریزی کرد، اما این کار می‌تواند ناخوشایند باشد. در اکثر کاربردها، کارت‌های HiCo توصیه می‌شوند. تفاوت اندک قیمت برای کارت HiCo ارزش ارزش و قابلیت اطمینان آن را دارد.

اگر در مورد کارت مغناطیسی سوالی دارید، با MIND تماس بگیرید!