Ang mga tag ng RFID (Radio Frequency Identification) ay maliliit na device na gumagamit ng mga radio wave upang magpadala ng data. Binubuo ang mga ito ng isang microchip at isang antenna, na nagtutulungan upang magpadala ng impormasyon sa isang RFID reader. Hindi tulad ng mga barcode, ang mga RFID tag ay hindi nangangailangan ng direktang linya ng paningin upang mabasa, na ginagawang mas mahusay ang mga ito para sa pagsubaybay at pamamahala ng mga item.

Ginagamit ang mga RFID tag sa maraming industriya tulad ng retail, logistics, healthcare, at manufacturing. Sa retail, tumutulong sila sa pamamahala ng imbentaryo, pagpigil sa pagnanakaw, at pagpapabilis ng pag-checkout. Sa logistik, sinusubaybayan ng mga tag ng RFID ang mga pagpapadala at asset, na ginagawang mas mahusay ang supply chain.

Mayroong dalawang pangunahing uri ng RFID tags: passive at active. Ang mga passive RFID tag ay walang baterya at nakukuha ang kanilang kapangyarihan mula sa reader, habang ang mga aktibong RFID tag ay may sariling baterya at maaaring magpadala ng mga signal sa mas mahabang distansya.

Kabilang sa mga pangunahing benepisyo ng RFID ang real-time na pagsubaybay sa data, mas kaunting mga error, at mas mahusay na seguridad. Pinapahusay din nito ang kahusayan sa mga operasyon at tinutulungan ang mga negosyo na makakuha ng mga insight sa imbentaryo at paggamit ng asset.

Ang teknolohiya ng RFID ay lumalaki, at ang mga gamit nito ay lumalawak sa parehong negosyo at pang-araw-araw na buhay.